Τοποθετήσεις Βουλευτών στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων για τη συγχώνευση του Τμήματος Φυσικοθεραπείας του ΤΕΙ Αθήνας

ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΤΗΝ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ κ.ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ :

Το λόγο έχει ο κ. Κωνσταντόπουλος.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, κύριε Υπουργέ, κύριε Υφυπουργέ, από τη μέχρι στιγμής συζήτηση, φαίνεται ότι είναι αναγκαία και επίκαιρη μια μεταρρύθμιση στο χώρο της ανώτατης εκπαίδευσης

Φυσικά, υπάρχουν και κάποια ιδιαίτερα προβλήματα τα οποία δημιουργήθηκαν και τα οποία δεν λαμβάνουν υπόψη τις τάσεις που υπάρχουν στα γνωστικά αντικείμενα σε όλο τον κόσμο. Θα αναφέρω ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα το οποίο αφορά και το συγκεκριμένο σχέδιο «Αθηνά», που θα μπει μέσω προεδρικού διατάγματος. Αναφέρομαι στη φυσιοθεραπεία και εδώ θα χρησιμοποιήσω το δικό μου γνωστικό αντικείμενο και τη δική μου ακαδημαϊκή ιδιότητα. Η φυσιοθεραπεία σε όλο τον κόσμο σχεδόν ανήκει και μπαίνει μέσα στα πανεπιστημιακά ιδρύματα. Έχουμε αποφοίτους των πανεπιστημιακών σχολών της Ρώμης ή άλλων πανεπιστημιακών σχολών που έχουν τελειώσει φυσιοθεραπεία, έρχονται στην Ελλάδα και, φυσικά, αναγκάζονται να κάνουν ισοτιμία τίτλου σπουδών με αντίστοιχο τμήμα ελληνικού Τ.Ε.Ι..

Ο ίδιος είχα την τύχη να είμαι βοηθός του Βάκλα Βόιτα, ενός ανθρώπου ο οποίος τελείωσε το γνωστικό αντικείμενο της φυσιοθεραπείας στην Πράγα και έφυγε στο Μόναχο. Για να σπουδάσεις σήμερα τη φυσιοθεραπεία και να καταλάβεις την νευροεξελικτική φυσιοθεραπεία, να μπορέσεις να κάνεις πρώιμη θεραπεία σε ένα παιδί, το οποίο έχει εγκεφαλική παράλυση και στο οποίο έγινε έγκαιρη διάγνωση, πρέπει να γνωρίζεις πολύ καλά την πλαστικότητα του κεντρικού νευρικού συστήματος, του εγκεφάλου, πρέπει να έχεις άριστη γνώση των νευροεπιστημών, πρέπει να γνωρίζεις τους εγκεφαλικούς δρόμους και με λίγα λόγια, πρέπει να έχεις άριστες γνώσεις ιατρικής, νευρολογίας, νευροεπιστημών, νευροφυσιολογίας κ.λπ..

Πώς θα γίνουν όλα αυτά και πώς θα σταματήσουν να πηγαίνουν παιδάκια με εγκεφαλική παράλυση για να κάνουν μόνο φυσιοθεραπεία στο Μόναχο, στη Μόσχα, στο Μακαρένγκο, στο Μακμίλαν, στη Βουδαπέστη κ.λπ. και παλαιότερα και τώρα, όσο έχουμε κολλημένη τη φυσιοθεραπεία στα στενά όρια των Τ.Ε.Ι.; Και εγώ, όταν γύρισα, αναγκάστηκα να μπω και να γίνω καθηγητής στην Ιατρική Σχολή, επειδή δεν υπήρχε αντίστοιχη πανεπιστημιακή σχολή φυσιοθεραπείας. Νομίζω ότι εδώ είναι επιτακτική η ανάγκη και έχουμε τρεις τουλάχιστον σχολές φυσιοθεραπείας σε Τ.Ε.Ι., οι οποίες είναι υψηλού επιπέδου, όμως δεν μπορούν να δώσουν ούτε μεταπτυχιακά, ούτε διδακτορικά, ούτε να εξελιχθούν, ούτε να μπορούν να είναι στο διεθνή επιστημονικό χάρτη της φυσιοθεραπείας ισότιμα με άλλους επιστήμονες της φυσιοθεραπείας.

Όχι μόνο αυτό, αλλά έρχεται το παρόν σχέδιο νόμου και συγχωνεύει τη Σχολή Φυσιοθεραπείας με την Σχολή Εργοθεραπείας. Δεν υπάρχει καμία σχέση. Είναι δύο διαφορετικά αντικείμενα. Έχουμε μια Σχολή Φυσιοθεραπείας στην οποία η βάση εισαγωγής είναι 16 με 18. Έχουμε επιστήμονες φυσιοθεραπευτές, για τους οποίους, παρά τα όποια προβλήματα υπάρχουν, είμαστε περήφανοι και, αντί να τους δώσουμε ακόμη ένα βήμα να πάνε μπροστά, τους πάμε πίσω, χωρίς να θέλω να υποτιμήσω, φυσικά, την Σχολή Εργοθεραπείας και το γνωστικό αντικείμενο αυτό, το οποίο είναι εξίσου σοβαρό, εξίσου δυνατό, αλλά δεν έχει καμία σχέση με την φυσιοθεραπεία.

Μόνο που σκέφτομαι στα διεθνή περιοδικά φυσιοθεραπείας ότι θα μπει η είδηση ότι συγχωνεύτηκαν οι σχολές φυσιοθεραπείας και εργοθεραπείας στην Ελλάδα, στη χώρα μου και γίνεται αυτό το πράγμα στην πατρίδα μου και σκέφτομαι τα ειρωνικά σχόλια που θα υπάρχουν, ειλικρινά δεν ξέρω τι να πω. Μόνο στην Αθήνα γίνεται αυτό. Τουλάχιστον τις σχολές φυσιοθεραπείας των Αθηνών, Θεσσαλονίκης και Λαμίας πρέπει να τις εντάξουμε στα αντίστοιχα Α.Ε.Ι. που υπάρχουν και στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη και στη Λαμία και να τις προωθήσουμε.

ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ

ΠΣΦ