Αθήνα, 28-02-14
ΠΡΟΣ: Αρ. Πρωτ.:34
Θέμα: Φυσικοθεραπεία στους Ασφαλισμένους του ΕΟΠΥΥ - Ενιαίος Κανονισμός Παροχών Υγείας του ΕΟΠΥΥ - Συμβάσεις - Δαπάνες
ΠΡΟΣ: Αρ. Πρωτ.:34
Θέμα: Φυσικοθεραπεία στους Ασφαλισμένους του ΕΟΠΥΥ - Ενιαίος Κανονισμός Παροχών Υγείας του ΕΟΠΥΥ - Συμβάσεις - Δαπάνες
Aξιότιμε, …………...
Σε συνέχεια προηγουμένων εγγράφων μας (Αρ. Πρωτ. 4/05-02-13 & Αρ. Πρωτ. 17/09-07-13), ενόψει της επικείμενης τροποποίησης του Ενιαίου Κανονισμού Παροχών Υγείας και της λήξης των συμβάσεων των Φυσικοθεραπευτών με τον ΕΟΠΥΥ τέλος Απριλίου 2014, σας υποβάλλουμε εκ νέου επικαιροποιημένες τις προτάσεις μας, σύμφωνα με τις τελευταίες εξελίξεις και τα νέα δεδομένα και παρακαλούμε, εφόσον συμφωνείτε, να προβείτε στις αναγκαίες ενέργειες για τη δίκαιη αναμόρφωση του νέου ΕΚΠΥ και των νέων Συμβάσεων.
Επειδή θεωρούμε ότι από τη διατύπωση κυρίως των περιπτώσεων α , β, & γ του άρθρου 14 στον τελευταίο ΕΚΠΥ (ΦΕΚ 3054/Β'/18-11-2012), έχουν ανακύψει στην πράξη αρκετά ερμηνευτικά προβλήματα, σας υποβάλλουμε προτάσεις νομοτεχνικής αναδιατύπωσης των επίμαχων εδαφίων του εν λόγω άρθρου:
«Α. Οι φυσικοθεραπείες διενεργούνται στα Εργαστήρια Φυσικοθεραπείας των νέων δομών του Ε.Ο.Π.Υ.Υ., των Κρατικών Νοσοκομείων, σε συμβεβλημένα Εργαστήρια Φυσικοθεραπείας, Εργαστήρια Φυσικής Ιατρικής και Αποκατάστασης, σε Εργαστήρια Ιδιωτικών Κλινικών και σε κατ΄ οίκον συνεδρίες, κατόπιν παραπεμπτικού θεράποντος ιατρού αντίστοιχης ειδικότητας.
α. Σε ασφαλισμένους που έχουν υποστεί πρόσφατα αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο, δύνανται να χορηγούνται δώδεκα (12) συνεδρίες Φυσικοθεραπείας το μήνα και μέχρι έξι (6) μήνες, σύμφωνα με την ιατρική γνωμάτευση του θεράποντος Ιατρού, που θα επισυνάπτεται υποχρεωτικά στο παραπεμπτικό του ασθενούς. Οι συνεδρίες διενεργούνται με ελεύθερη επιλογή του ασθενούς σε οποιονδήποτε πάροχο που αναφέρεται στην πρώτη παράγραφο του παρόντος άρθρου. Για τη συνέχιση της θεραπείας απαιτείται απαραιτήτως ιατρική γνωμάτευση από Διευθυντή Κλινικής Κρατικού (Περιφερειακού) ή Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου.
β. Σε σοβαρά κινητικά προβλήματα απότοκα πρόσφατων κακώσεων νωτιαίου μυελού και κρανιοεγκεφαλικών κακώσεων, σκλήρυνση κατά πλάκας, μυασθένειες, πολυριζονευρίτιδα GUILLAIN BARRE, σοβαρών νόσων του Κ.Ν.Σ. , δύνανται να χορηγούνται δώδεκα (12) συνεδρίες Φυσικοθεραπείας το μήνα και μέχρι έξι (6) μήνες και κάθε χρόνο, σύμφωνα με την ιατρική γνωμάτευση του θεράποντος Ιατρού, που θα επισυνάπτεται υποχρεωτικά στο παραπεμπτικό του ασθενούς. Οι συνεδρίες διενεργούνται με ελεύθερη επιλογή του ασθενούς σε οποιονδήποτε πάροχο που αναφέρεται στην πρώτη παράγραφο του παρόντος άρθρου. Για τη συνέχιση της θεραπείας απαιτείται απαραιτήτως ιατρική γνωμάτευση από Διευθυντή Κλινικής Κρατικού (Περιφερειακού) ή Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου.
γ. Σε πολυκαταγματίες ασφαλισμένους, σε όσους έχουν υποστεί πρόσφατα σοβαρά κατάγματα, συγκάμψεις και έκτοπη οστεοποίηση ή σε σοβαρά χειρουργεία του μυοσκελετικού, δύνανται να χορηγούνται δώδεκα (12) συνεδρίες Φυσικοθεραπείας το μήνα και μέχρι τρεις (3) μήνες το ανώτερο, σύμφωνα με την ιατρική γνωμάτευση του θεράποντος Ιατρού, που θα επισυνάπτεται υποχρεωτικά στο παραπεμπτικό του ασθενούς. Οι συνεδρίες διενεργούνται με ελεύθερη επιλογή του ασθενούς σε οποιονδήποτε πάροχο που αναφέρεται στη πρώτη παράγραφο του παρόντος άρθρου. Στην περίπτωση ανάγκης συνέχισης της θεραπείας απαιτείται απαραιτήτως ιατρική γνωμάτευση από Διευθυντή Κλινικής Κρατικού (Περιφερειακού) ή Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου.
Στις ανωτέρω περιπτώσεις α, β και γ δικαιολογούνται δώδεκα (12) συνεδρίες το μήνα κατ’ οίκον και μέχρι έξι (6) μήνες, με αποζημίωση είκοσι (20) Ευρώ τη συνεδρία, με τις προϋποθέσεις και τη διαδικασία όπως αναφέρεται ανωτέρω.»
Στη συνέχεια σας υποβάλλουμε προτάσεις και γενικότερες παρατηρήσεις που αφορούν στον EΚΠΥ και στον εξορθολογισμό των δαπανών στη Φυσικοθεραπεία:
Καταρχήν κρίνουμε θετική την αύξηση από 10 στις 12 των Συνεδριών Φυσικοθεραπείας σε ασθενείς των περιπτώσεων α, β & γ του άρθρου 14 και θεωρούμε ότι είναι λογικό να ισχύσει ο ίδιος αριθμός συνεδριών και στην περίπτωση ‘’των αμιγών περιστατικών κινητικών προβλημάτων’’ του άρθρου 17, ‘’Ειδική Αγωγή’’. Με την ευκαιρία στο εδάφιο (Α) του άρθρου 17, κατά την άποψή μας, στα ‘’αμιγή περιστατικά κινητικών προβλημάτων’’ θα πρέπει να συμπεριληφθούν και “τα νεογνά υψηλού κινδύνου και τα βρέφη με ήπιες νευρολογικές και μυοσκελετικές αποκλίσεις’’.
Ο ασθενής θα πρέπει να έχει τη δυνατότητα της Ελεύθερης Επιλογής του Φυσικοθεραπευτή της αρεσκείας του. Το άρθρο 14, όπως είναι σήμερα διατυπωμένο στον τελευταίο ΕΚΠΥ για τις περιπτώσεις α, β, & γ, επιτρέπει την ερμηνευτική εκδοχή ότι οι ασθενείς είναι υποχρεωμένοι πρωτίστως να απευθύνονται προς τα Κέντρα Αποκατάστασης ή Φ.Ι.ΑΠ. Αξίζει να επισημάνουμε ότι οι Κλινικές Νοσοκομείων, τα Κ.Α.Α. ή Φ.Ι.ΑΠ. δεν ανήκουν στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (ΠΦΥ). Για την αποφυγή ενός τέτοιου ενδεχόμενου πρώτον προκρίνεται η αναδιατύπωση των σχετικών εδαφίων ως ανωτέρω και δεύτερο θεωρούμε αναγκαίο να επανέλθει σε ισχύ το ΠΔ 383/2002, το οποίο προβλέπει τη σύσταση Επιτροπών που θα κρίνουν ποιοί ασθενείς θα πρέπει να παραπέμπονται στα εν λόγω Κέντρα, όπως ίσχυε όλα τα προηγούμενα χρόνια πριν την ίδρυση του ΕΟΠΥΥ.
Η θέσπιση (στις ως άνω περιπτώσεις α,β) ενιαίου χρονικού διαστήματος (ένα εξάμηνο), εντός του οποίου πρέπει να ολοκληρωθούν οι φυσικοθεραπευτικές συνεδρίες, στην πραγματικότητα εξομοιώνει, ουσιαστικά, ανόμοια περιστατικά. Συγκεκριμένα τα περιστατικά της περίπτωσης (β) δεν είναι όμοια με αυτά της περίπτωσης (α), καθώς η υγεία των ασθενών της περίπτωσης (β) με την πάροδο του χρόνου επιβαρύνεται σταδιακά και ως εκ τούτου τον επόμενο χρόνο δεν μπορεί τα συγκεκριμένα άτομα να αντιμετωπίζονται ως χρόνιοι ασθενείς.
Σε πολυκαταγματίες ασθενείς, σε σοβαρά κατάγματα ή σοβαρά χειρουργεία για παθήσεις ή τραυματισμούς του μυοσκελετικού συστήματος, ο απαραίτητος χρόνος για την αποκατάσταση δε μπορεί να είναι κατά μέσο όρο μικρότερος του τριμήνου.
Η Φυσικοθεραπευτική Συνεδρία αφορά Φυσικοθεραπευτικές Πράξεις οι οποίες περιλαμβάνονται σήμερα στα αναθεωρημένα προγράμματα σπουδών των Σχολών Φυσικοθεραπείας όλων των ΑΤΕΙ της χώρας και αυτές τις πράξεις ή τεχνικές που πιθανόν θα προστεθούν στο μέλλον (Ν.3329/2005), δεδομένου ότι η Φυσικοθεραπεία, όπως και κάθε επιστημονικός κλάδος στον τομέα της υγείας, συνεχώς εξελίσσεται και αναπτύσσει νέες μεθόδους παρέμβασης. Όμως η επιλογή των Φυσικοθεραπευτικών πράξεων και η οργάνωση του προγράμματος αποκατάστασης του ασθενούς σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (www.wcpt.org) είναι αποκλειστική αρμοδιότητα του Φυσικοθεραπευτή. Ο Φυσικοθεραπευτής ως επιστήμονας και επαγγελματίας του κλάδου Υγείας, είναι υποχρεωμένος να αξιολογεί καθημερινά την πορεία της αποκατάστασης του ασθενούς, να καταγράφει με σαφήνεια, σύμφωνα με συγκεκριμένο σύστημα αξιολόγησης, τα υποκειμενικά συμπτώματα και αντικειμενικά ευρήματα, να συνεκτιμά όλους τους παράγοντες που συνθέτουν το πρόβλημά του και έτσι, να Οργανώνει το πρόγραμμα της αποκατάστασης το οποίο, όπως είναι φυσικό και λογικό, θα τροποποιεί ανάλογα με την εξέλιξη της υγείας του ασθενούς. Κατά συνέπεια θα πρέπει να προβλεφτεί στον υπό τροποποίηση ΕΚΠΥ μια επιπλέον επίσκεψη – συνεδρία η οποία θα αφορά στη Φυσικοθεραπευτική Αξιολόγηση και επιπλέον θα πρέπει να καταργηθεί από τα παραπεμπτικά Φυσικοθεραπείας η απαίτηση της αναγραφής Φυσικοθεραπευτικών Πράξεων.
Είναι σίγουρο ότι οι οικονομικές συγκυρίες είναι κακές και ότι το κράτος πρόνοιας στο κομμάτι της υγείας δοκιμάζεται. Ωστόσο, αυτό δεν αποτελεί δικαιολογία για τη διαμόρφωση των ΕΚΠΥ με μια λογιστική λογική λαμβάνοντας μόνο υπόψη ένα μικρό ποσοστό δαπανών σε αντίστοιχο μικρό αριθμό συναδέλφων, χωρίς στοιχειώδη επιστημονικά, οικονομικά αλλά και κοινωνικά δεδομένα. Είμαστε εντελώς αντίθετοι στην εύκολη λύση της περικοπής των δαπανών σε όλους οριζοντίως. Για τυχόν αντισυμβατικές και παραβατικές συμπεριφορές θα πρέπει να ενεργοποιούνται οι ελεγκτικοί μηχανισμοί του Κράτους, αφού τα συλλογικά μας όργανα δεν έχουν παρόμοια δικαιοδοσία. Ποιός θα μας πείσει ότι και το επόμενο χρονικό διάστημα αφού προσμετρηθούν και πάλι οι αυξημένες δαπάνες ενός μικρού αριθμού συναδέλφων, δε θα θελήσετε τελείως αψυχολόγητα και απρόσκοπτα να αδικήσετε εκ νέου όλους τους υπόλοιπους με μια αντίστοιχη οριζόντια περικοπή; Πέραν των άλλων, είναι σε όλους γνωστό ότι οι Φυσικοθεραπευτές εκτελούν μόνον και δεν έχουν κανένα δικαίωμα συνταγογράφησης.
Με βάση την Οικονομοτεχνική μελέτη την οποία έχει συντάξει το γραφείο του Οικονομολόγου κ. Γρ. Χναράκη, η κοστολόγηση της φυσικοθεραπευτικής συνεδρίας δε μπορεί να είναι λιγότερη των 30 €. Παρόλα αυτά χωρίς αναλογιστική οικονομική μελέτη, χωρίς επιστημονική τεκμηρίωση και χωρίς να ληφθούν υπόψη οι δικές μας προτάσεις στην αγωνιώδη προσπάθεια για τον εξορθολογισμό των δαπανών στον τομέα της Υγείας και του ΕΟΠΥΥ, με τον τελευταίο ΕΚΠΥ με οριζόντιο τρόπο η αρχικώς εγκριθείσα τιμή των 20 € μειώνεται στα 15 € και η κατ΄οίκον στα 12 €, καθιστώντας την πρώτη σχεδόν μη βιώσιμη και τη δεύτερη ασύμφορη. Με τα σημερινά δεδομένα, αν παρ’ ελπίδα εφαρμοστούν όλες οι γνωστές επιβαρύνσεις (rebate, claw-back, IEE, 20% Φόρος, 3,072% κρατήσεις υπέρ τρίτων), με ελάχιστη πιθανότητα λογιστικού λάθους, η τιμή της Φυσικοθεραπευτικής Συνεδρίας δεν θα ξεπερνά τα 7 με 8 € !!! Δεν αναφερόμαστε καθόλου στην τιμή της Συνεδρίας κατ’ οίκον. Να υπενθυμίσουμε ότι οι αρχικές προτάσεις του κλάδου ήταν να παραμείνει η συνεδρία στα 20 Ευρώ με μια μικρή συμμετοχή 15% του ασθενούς και να περιοριστούν οι συνεδρίες από 24 ετησίως στις 20. Σε κανένα άλλο πάροχο, η ετήσια συνολική μείωση της δαπάνης δεν ήταν της τάξεως περίπου του 37,5%. Η δική μας εκτίμηση λαμβάνοντας υπόψη και τα μηνύματα των Συναδέλφων απ’ όλη τη χώρα, είναι ότι η οικονομική κατάσταση των περισσοτέρων Εργαστηρίων Φυσικοθεραπείας είναι πλέον δυσχερής, με κίνδυνο ήδη πολλά από αυτά να οδηγούνται σε οριστικό κλείσιμο.
Ύστερα από τις σημαντικές περικοπές στις αμοιβές μας με την τροποποίηση του τελευταίου ΕΚΠΥ και επειδή η επιβίωση της πλειονότητας των Εργαστηρίων έχει καταστεί ασύμφορη έως αδύνατη, προτείνουμε να κοστολογηθεί η τιμή της συνεδρίας στα 18 €, όπως προβλέπεται άλλωστε στον τελευταίο ΕΚΠΥ και παράλληλα να καταργηθεί ο συμβατικός όρος της παραγράφου 7, από τις Συμβάσεις των Φυσικοθεραπευτών με τον ΕΟΠΥΥ. Η κατάργηση της παραγράφου 7 από τις συμβάσεις, αφενός δε θα επιβαρύνει παραπάνω τον προϋπολογισμό του ΕΟΠΥΥ και αφετέρου εξασφαλίζει την επαγγελματική μας ελευθερία, την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας (άρθρ. 5 του Συντ., παράγρ. 1), καθώς θα αναβαθμίζονται συνεχώς οι Υπηρεσίες μας, μέσα στα πλαίσια της ανταγωνιστικότητας και της ευγενούς άμιλλας. Δε μπορεί να εννοείται παροχή έξω από τις πραγματικές κοινωνικές ανάγκες και τα επιστημονικά δεδομένα της κάθε εποχής. Στην χειρότερη περίπτωση θα προτείναμε να καθοριστεί συγκεκριμένο ποσοστό συμμετοχής του ασθενούς με κοστολόγηση της Φυσικοθεραπευτικής Συνεδρίας στα 18 Ευρώ. Παράλληλα επιβάλλεται να εντατικοποιηθούν οι έλεγχοι από τη Δ/νση Επιθεώρησης Υπηρεσιών Υγείας (ΥΠ.Ε.Δ.Υ.Φ.Κ.Α.), για τυχόν παραβατικές συμπεριφορές Συναδέλφων. Έτσι θα εξασφαλιστεί η βιωσιμότητα των Εργαστηρίων μας, το κύρος και η αξιοπρέπεια των Φυσικοθεραπευτών. Επίσης, για τους Φυσικοθεραπευτές που δεν επιθυμούν σύμβαση με τον ΕΟΠΥΥ, θα πρέπει να δίνεται το δικαίωμα αποζημίωσης του ασθενούς μέσω ΑΠΥ, για τις προσφερθείσες σε αυτόν Φυσικοθεραπευτικές Υπηρεσίες σύμφωνα με τον ισχύοντα ΕΚΠΥ, όπως ισχύει με τους Φυσικοθεραπευτές που προσφέρουν Υπηρεσίες “Ειδικής Αγωγής’’.
Όσον αφορά στη κοστολόγηση της Φυσικοθεραπευτικής Συνεδρίας κατ’ οίκον στα 12€, το ποσό αυτό σε κάποιες περιπτώσεις δεν επαρκεί ούτε για τα έξοδα μετακίνησης του Φυσικοθεραπευτή. Προκαλεί εντύπωση το γεγονός πως οι Κανονισμοί των ενταγμένων στον ΕΟΠΥΥ κλάδων προέβλεπαν την κοστολόγηση των Φυσικοθεραπευτικών πράξεων κατ’ οίκον στο συν 50%, ενώ αντιθέτως ο Κανονισμός του ΕΟΠΥΥ προβλέπει αδικαιολογήτως σημαντική μείωση. Τα ταμεία που δεν έχουν ενταχθεί στον ΕΟΠΥΥ συνεχίζουν να κοστολογούν τις πράξεις κατ΄οίκον στο συν 50%. Ανακύπτει συνεπώς ζήτημα άνισης μεταχείρισης ομοίων περιπτώσεων. Να επισημάνουμε ότι ο φυσικοθεραπευτής χρησιμοποιεί μόνο τα χέρια του, καταπονεί ιδιαίτερα το σώμα του λόγω της βαρύτητας των περιστατικών και των ειδικών συνθηκών της οικίας του ασθενούς, ο δε συνολικός χρόνος μετακίνησης και θεραπείας είναι υπερδιπλάσιος του χρόνου που απαιτείται για την αντιμετώπιση ενός ασθενούς στο χώρο του Εργαστηρίου του. Προς το παρόν, με τον υπάρχοντα Κανονισμό υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να μένουν ακάλυπτοι αρκετοί ασθενείς από πλευράς Φυσικοθεραπευτικής αντιμετώπισης ή να αναγκάζονται για να καλύψουν τις ανάγκες τους να επιβαρύνονται οικονομικά οι ίδιοι. Επιβάλλεται λοιπόν να αυξηθεί η τιμή της συνεδρίας κατ’ οίκον στα 20 τουλάχιστον Ευρώ.
Θεωρούμε σκόπιμο να καταργηθεί η θεώρηση των παραπεμπτικών Φυσικοθεραπείας. Δεν είναι καθόλου δύσκολο η ασφαλιστική ικανότητα των ασθενών, τα ακριβή στοιχεία των θεραπόντων ιατρών, η τυχόν υπέρβαση του αριθμού των προβλεπόμενων από τον ΕΚΠΥ παραπεμπτικών Φυσικοθεραπείας κ.α. να ελέγχονται μέσα από το ηλεκτρονικό σύστημα συνταγογράφησης. Η κατάργηση των Ελεγκτών Ιατρών θα σταματήσει μια επιπρόσθετη ταλαιπωρία των ασθενών και το σπουδαιότερο θα μειώσει σημαντικά το λειτουργικό κόστος του Οργανισμού με συνέπεια την εξοικονόμηση δαπανών. Η αποκλειστική ευθύνη ανήκει στις αρμόδιες υπηρεσίες να ενεργήσουν για τις απαραίτητες διορθώσεις στο σύστημα.
Είμαστε αντίθετοι σε οποιαδήποτε περικοπή στα δεδουλευμένα μας υπό τη μορφή της αυτόματης επιστροφής χρημάτων, των γνωστών rebate & claw back. Τα μέτρα, ιδιαίτερα το claw-back, είναι αντισυνταγματικά, παράλογα και εντελώς άδικα. Ευελπιστούμε η εισήγηση του ΣτΕ, ύστερα από αίτηση για ακύρωση του μέτρων, να είναι υπέρ των παρόχων. Παρόλα αυτά, εάν τελικά αποφασιστεί να εφαρμοστούν τα μέτρα, θα πρέπει να έχουν αφετηρία ένα συγκεκριμένο χρηματικό ποσό (μαξιλάρι), εξαιρώντας τις χαμηλές δαπάνες κατά μέσο όρο, αφού προηγουμένως εξεταστούν τα στοιχεία. Είμαστε εντελώς αντίθετοι στην εκβιαστική και μονοπωλιακή επιβολή του καθεστώτος ελέγχου των δαπανών των Φυσικοθεραπευτών από Ιδιωτικές Ελεγκτικές Εταιρείες (Ι.Ε.Ε.), εάν ληφθεί μάλιστα υπόψη ότι ο έλεγχος είναι χρέος της πολιτείας και δε θα έπρεπε να επιβαρύνει κανένα πάροχο. Έχει σημαντική αξία η διαβεβαίωση του Συλλόγου των εργαζομένων στον ΕΟΠΥΥ ότι οι υπάλληλοι των Περιφερειακών Διευθύνσεων (ΠΕ.ΔΙ.) είναι σε θέση να αντεπεξέλθουν με τον καλύτερο τρόπο στις υποχρεώσεις τους, σχετικά με την ολοκλήρωση της εκκαθάρισης των απαιτήσεων όλων των παρόχων προς τον ΕΟΠΥΥ, αρκεί να τους δοθεί η εντολή και το κυριότερο να τους εξασφαλιστούν με την ίδια σπουδή όπως στις Ι.Ε.Ε. τα αναγκαία εργαλεία (μηχανογραφικές υποδομές, λογισμικό κ.λ.π.). Άλλωστε, ο Κλινικός ή Ιατρικός έλεγχος εκ μέρους των Ι.Ε.Ε., όπως αποφάσισε στις 27-02-14 το ΔΣ του ΕΟΠΥΥ, στην περίπτωση των Φυσικοθεραπευτών δεν έχει κανένα αντικείμεν0. Eιδικά για τους λογαριασμούς των Φυσικοθεραπευτών η οριστική εκκαθάριση επιβαρύνει ελάχιστα τις Περιφερειακές Διευθύνσεις (ΠΕ.ΔΙ.) του ΕΟΠΥΥ. Με την ηλεκτρονική υποβολή και την κοστολόγηση της μίας συνεδρίας η διαδικασία είναι αρκετά σύντομη και καθόλου χρονοβόρα. Προτείνουμε μάλιστα στο εξής η οριστική εκκαθάριση των λογαριασμών των Φυσικοθεραπευτών να γίνεται άμεσα με την κατάθεση των παραστατικών. Τέλος ας μη ξεχνούμε και το 3,072%, που προστίθεται σε όλες τις παραπάνω επιβαρύνσεις, παρόλο που θα έπρεπε ήδη τα μη ανταποδοτικά τέλη υπέρ τρίτων, σύμφωνα με τις υποχρεώσεις του Ελληνικού Δημοσίου που απορρέουν από το μνημόνιο, να έχουν καταργηθεί.
Έχει ιδιαίτερη αξία και θα πρέπει να εκτιμηθεί αναλόγως ότι οι συμβεβλημένοι με τον ΕΟΠΥΥ Φυσικοθεραπευτές είναι οι μοναδικοί πάροχοι που εμφάνισαν σημαντική μείωση της τάξεως του -15,2% στις δαπάνες του 2013 σε σχέση με τις δαπάνες για Φυσικοθεραπεία το έτος 2012. Παρόλα αυτά και με δεδομένο τον αυστηρά κλειστό προϋπολογισμό και τις δύσκολες οικονομικές συγκυρίες, προκειμένου να απαλλαγούμε από τις πρόσθετες οικονομικές επιβαρύνσεις, για τον έλεγχο των δαπανών και της προκλητής ζήτησης, ξεπερνώντας τις όποιες ενστάσεις ή αντιρρήσεις μας, είμαστε πρόθυμοι να διαπραγματευτούμε και την περίπτωση επιβολής πλαφόν αριθμού ασθενών προσαυξανόμενο αναλόγως και σύμφωνα με την δυναμικότητα του κάθε Εργαστηρίου Φυσικοθεραπείας. Είναι αυτονόητο ότι για ένα τόσο σοβαρό και ακανθώδες ζήτημα, οι αποφάσεις θα ληφθούν από τα συλλογικά μας όργανα.
Δε γνωρίζουμε επακριβώς τις συνολικές δαπάνες στον τομέα της Υγείας και της Αποκατάστασης, οφείλουμε όμως να επισημάνουμε ότι ο εξορθολογισμός των δαπανών θα πρέπει να ισχύει για όλους τους φορείς χωρίς διάκριση. Δεν είναι δυνατόν για παράδειγμα, οι τιμές μονάδος στα Κέντρα Αποκατάστασης (κυρίως του ανοικτού νοσηλίου) να παραμένουν οι ίδιες, τη στιγμή που η Φυσικοθεραπευτική δαπάνη και η Φυσικοθεραπευτική Συνεδρία έχουν υποστεί τόσο σημαντική μείωση. Είναι δύσκολο επίσης να αποδεχτούμε τη διαφορετική τιμολόγηση ιδίων Υπηρεσιών, με κριτήριο όχι τη βαρύτητα του εκάστοτε περιστατικού ή το εύρος των παρεχομένων Υπηρεσιών αλλά τον πάροχο που θα επιλεγεί. Είναι χρέος της πολιτείας και στην αποκλειστική αρμοδιότητα των υπηρεσιών του ΕΟΠΥΥ να ελέγχονται οι άσκοπες δαπάνες, με κύρια απαίτηση απ’ όλους την πιστή εφαρμογή των Νόμων, ακόμη και αν χρειαστεί κάποιοι πάροχοι να δυσαρεστηθούν. Σχετικά με την παραπομπή των ασθενών προς τα ΚΑΑ ή ΦΙΑΠ θα πρέπει να ισχύσει το ΠΔ 383/2002, όπως ίσχυε και προηγουμένως σε όλα τα Ταμεία πριν ενταχθούν στον ΕΟΠΥΥ. Επίσης, δεν είναι δυνατόν οι Φυσικοθεραπευτικές Πράξεις tens, Biofeed-Back, Laser και Υπέρηχα (Ν. 3329/2005), εφόσον εκτελούνται από Ιατρούς να έχουν διαφορετική τιμολόγηση και να χρεώνονται ξεχωριστά, ενώ όταν εκτελούνται από Φυσικοθεραπευτές να συνυπολογίζεται η εκτέλεσή τους στην τιμή της συνεδρίας. Ελπίζουμε τη λύση για το τελευταίο θέμα της διαφορετικής τιμολόγησης να δώσει το ΚΕΣΥ, στο οποίο έχει προσφύγει η Διοίκηση της ΠΕΕΦ.
Απαιτούμε την αυστηρή τήρηση από τον ΕΟΠΥΥ των χρονοδιαγραμμάτων αποπληρωμής των Φυσικοθεραπευτών εντός 60 ημερών από την υποβολή των λογαριασμών τους, όπως προβλέπεται, καθώς και όλων των συμβατικών του υποχρεώσεων, όπως ακριβώς το απαιτεί απ’ όλους τους παρόχους. Να επισημάνουμε ότι δεν είναι δυνατόν η πολιτεία σε περίπτωση καθυστέρησης ή αδυναμίας καταβολής από τους πολίτες των οφειλών τους να τους επιβαρύνει με τόκους υπερημερίας ή πρόστιμα και να μην ισχύει το αντίθετο. Η υποχρέωση του δημοσίου για καταβολή τόκων υπερημερίας 8,5% στους δικαιούχους σύμφωνα με το υπ’ αριθμό ΦΕΚ Α' 138/5.6.2003, τις διατάξεις της Οδηγίας 2000/35/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 29ης Ιουνίου 2000 για την καταπολέμηση των καθυστερήσεων πληρωμών φαίνεται πως δεν αγγίζει τη χώρα μας. Συνεχίζουν να παραμένουν σε σοβαρή εκκρεμότητα, γεγονός που μας ανησυχεί, το υπολειπόμενο 10% των οφειλών του ΕΟΠΥΥ προς τους Φυσικοθεραπευτές από τις αρχές του 2012, με την επίκληση της μη ολοκλήρωσης του προβλεπόμενου από το άρ. 24 παρ.2 ν.3965/2011 ελέγχου, παρότι παρήλθε άπρακτος ο εύλογος χρόνος (τρίμηνο) -για την ολοκλήρωση του ελέγχου- από την υποβολή των οικείων λογαριασμών, καθώς επίσης και όλες οι οφειλές του 2012 από τους ενταγμένους μεταγενέστερα στον ΕΟΠΥΥ κλάδους υγείας (ΕΤΑΑ, ΤΑΥΤΕΚΩ, Ο.Ν., ΕΤΑΠ-ΜΜΕ). Θέλουμε να έχουμε τη ρητή διαβεβαίωση των αρμοδίων εάν και πότε θα αποζημιωθούμε για όλα τα παραπάνω, για να έχουμε τη δυνατότητα να ιεραρχήσουμε και να διασφαλίσουμε τις ανάγκες μας. Άλλωστε οφείλει η πολιτεία να τηρεί στο ακέραιο τις υποχρεώσεις της και δεν είναι δυνατόν το κράτος που νομοθετεί να είναι ο πρώτος παραβάτης. Αν την ίδια αντισυμβατική συμπεριφορά σε καθυστέρηση πληρωμών είχε οποιοσδήποτε Έλληνας φορολογούμενος, εκτός από τις προσαυξήσεις που προβλέπονται θα είχε και τις ανάλογες ποινικές κυρώσεις. Το κράτος προφανώς δεν υπάγεται σε συνταγματικές δεσμεύσεις και νομοθετικούς περιορισμούς και έτσι μπορεί να αυθαιρετεί σε βάρος των πολιτών του, έχοντας παράλληλα εξασφαλίσει και την ατιμωρησία για τη συμπεριφορά του από τη δικαστική εξουσία.
Ευελπιστούμε ότι θα τηρηθεί η υπόσχεση για την καθιέρωση ξεχωριστού ‘’Κωδικού Αριθμού Εξόδων (ΚΑΕ)’’ για τις δαπάνες των Εργαστηρίων Φυσικοθεραπείας και της Φυσικοθεραπείας κατ΄οίκον. Επίσης ζητούμε τη δημιουργία Διαρκούς Επιτροπής Διαχειριστικού Ελέγχου του ΕΟΠΥΥ με τη συμμετοχή και Φυσικοθεραπευτή.
Έναρξη άμεσου διαλόγου ανάμεσα στον ΕΟΠΥΥ και τα συλλογικά Όργανα των Φυσικοθεραπευτών, επί του κειμένου της νέας σύμβασης, καθώς οι παλαιές συμβάσεις λήγουν τέλος Απριλίου 2014. Στη περίπτωση που οι όροι των νέων συμβάσεων είναι ικανοποιητικοί, ζητούμε την ανανέωσή τους για όλους τους Φυσικοθεραπευτές που το επιθυμούν.
Θα πρέπει να γίνει επιτέλους αντιληπτό ότι η Φυσικοθεραπεία δεν είναι πολυτέλεια αλλά αναγκαία προϋπόθεση για τη βελτίωση της Υγείας πολλών ασθενών, σε πλείστες μάλιστα περιπτώσεις ίσως η μοναδική επιλογή και λύση. Οι πιο πάνω προτάσεις μας θεωρούμε ότι συμβάλλουν τόσο στην προαγωγή της δημόσιας υγείας όσο και στον εξορθολογισμό των δαπανών για Φυσικοθεραπεία, ερείδονται δε σε τεκμηριωμένες επιστημονικές μελέτες (γνωμοδοτήσεις), οι οποίες έχουν εκπονηθεί από τους κατεξοχήν αρμόδιους φορείς, τις Σχολές Φυσικοθεραπείας Λαμίας και Αιγίου, τις οποίες και σας υποβάλλουμε συνημμένως. Σύμφωνα με τις μελέτες, η σωστή εφαρμογή όλων των θεραπευτικών μέσων που έχει στη διάθεσή του ο φυσικοθεραπευτής συμβάλλει σημαντικά στην εξοικονόμηση δαπανών στον τομέα της υγείας (λιγότερα φάρμακα, πολυδάπανα χειρουργεία, χάσιμο εργατοωρών κλπ).
Επίσης, αξίζει να επισημάνουμε ότι, όση προσπάθεια και αν καταβάλουν οι Υπηρεσίες του ΕΟΠΥΥ και των συναρμόδιων υπουργείων να ικανοποιήσουν με τον καλύτερο τρόπο τις υγειονομικές ανάγκες της χώρας, η αναβάθμιση των ποιοτικών υπηρεσιών υγείας σχετίζεται απολύτως με την εξασφάλιση του κύρους και της αξιοπρεπούς διαβίωσης όλων των παρόχων και βεβαίως δε νοείται αναβάθμιση των Υπηρεσιών Υγείας χωρίς πόρους και τον αναγκαίο προγραμματισμό. Η ετήσια δαπάνη για την υγεία δεν είναι δυνατόν να υπολογίζεται σύμφωνα με τα λογιστικά υπόλοιπα του κράτους αλλά αντικειμενικά ως ποσοστό του Α.Ε.Π. και σύμφωνα με το μέσο όρο του Ο.Ο.Σ.Α. Το 15% του προϋπολογισμού του ΕΟΠΥΥ θα πρέπει να δίνεται στην ΠΦΥ από το 8% που είναι σήμερα, με εσωτερική αναδιανομή των πόρων. Η απαξίωση των λειτουργών υγείας, μέσα από τη διαπόμπευση και την οικονομική εξαθλίωση και η ταυτόχρονη διακοπή των παροχών με τη συνεχή περικοπή των κεκτημένων των ασθενών, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα οδηγήσουν σύντομα όλο το σύστημα της υγείας σε ένα ανθρωποκτόνο αδιέξοδο χωρίς γυρισμό.
Τελειώνοντας, θα παρακαλούσαμε όλους τους αρμοδίους και την Επιτροπή του ΕΟΠΥΥ που έχει συγκροτηθεί, πριν ληφθούν οι οριστικές αποφάσεις σχετικά με την τροποποίηση του νέου ΕΚΠΥ και των νέων Συμβάσεων των Φυσικοθεραπευτών, το συντομότερο δυνατόν να καλέσουν την Επιτροπή Διαπραγμάτευσης της Ένωσής μας, προκειμένου να συζητήσουμε όλες τις παραπάνω προτάσεις, να αναπτύξουμε και να εξηγήσουμε αναλυτικά τις θέσεις μας.
Σε συνέχεια προηγουμένων εγγράφων μας (Αρ. Πρωτ. 4/05-02-13 & Αρ. Πρωτ. 17/09-07-13), ενόψει της επικείμενης τροποποίησης του Ενιαίου Κανονισμού Παροχών Υγείας και της λήξης των συμβάσεων των Φυσικοθεραπευτών με τον ΕΟΠΥΥ τέλος Απριλίου 2014, σας υποβάλλουμε εκ νέου επικαιροποιημένες τις προτάσεις μας, σύμφωνα με τις τελευταίες εξελίξεις και τα νέα δεδομένα και παρακαλούμε, εφόσον συμφωνείτε, να προβείτε στις αναγκαίες ενέργειες για τη δίκαιη αναμόρφωση του νέου ΕΚΠΥ και των νέων Συμβάσεων.
Επειδή θεωρούμε ότι από τη διατύπωση κυρίως των περιπτώσεων α , β, & γ του άρθρου 14 στον τελευταίο ΕΚΠΥ (ΦΕΚ 3054/Β'/18-11-2012), έχουν ανακύψει στην πράξη αρκετά ερμηνευτικά προβλήματα, σας υποβάλλουμε προτάσεις νομοτεχνικής αναδιατύπωσης των επίμαχων εδαφίων του εν λόγω άρθρου:
«Α. Οι φυσικοθεραπείες διενεργούνται στα Εργαστήρια Φυσικοθεραπείας των νέων δομών του Ε.Ο.Π.Υ.Υ., των Κρατικών Νοσοκομείων, σε συμβεβλημένα Εργαστήρια Φυσικοθεραπείας, Εργαστήρια Φυσικής Ιατρικής και Αποκατάστασης, σε Εργαστήρια Ιδιωτικών Κλινικών και σε κατ΄ οίκον συνεδρίες, κατόπιν παραπεμπτικού θεράποντος ιατρού αντίστοιχης ειδικότητας.
α. Σε ασφαλισμένους που έχουν υποστεί πρόσφατα αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο, δύνανται να χορηγούνται δώδεκα (12) συνεδρίες Φυσικοθεραπείας το μήνα και μέχρι έξι (6) μήνες, σύμφωνα με την ιατρική γνωμάτευση του θεράποντος Ιατρού, που θα επισυνάπτεται υποχρεωτικά στο παραπεμπτικό του ασθενούς. Οι συνεδρίες διενεργούνται με ελεύθερη επιλογή του ασθενούς σε οποιονδήποτε πάροχο που αναφέρεται στην πρώτη παράγραφο του παρόντος άρθρου. Για τη συνέχιση της θεραπείας απαιτείται απαραιτήτως ιατρική γνωμάτευση από Διευθυντή Κλινικής Κρατικού (Περιφερειακού) ή Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου.
β. Σε σοβαρά κινητικά προβλήματα απότοκα πρόσφατων κακώσεων νωτιαίου μυελού και κρανιοεγκεφαλικών κακώσεων, σκλήρυνση κατά πλάκας, μυασθένειες, πολυριζονευρίτιδα GUILLAIN BARRE, σοβαρών νόσων του Κ.Ν.Σ. , δύνανται να χορηγούνται δώδεκα (12) συνεδρίες Φυσικοθεραπείας το μήνα και μέχρι έξι (6) μήνες και κάθε χρόνο, σύμφωνα με την ιατρική γνωμάτευση του θεράποντος Ιατρού, που θα επισυνάπτεται υποχρεωτικά στο παραπεμπτικό του ασθενούς. Οι συνεδρίες διενεργούνται με ελεύθερη επιλογή του ασθενούς σε οποιονδήποτε πάροχο που αναφέρεται στην πρώτη παράγραφο του παρόντος άρθρου. Για τη συνέχιση της θεραπείας απαιτείται απαραιτήτως ιατρική γνωμάτευση από Διευθυντή Κλινικής Κρατικού (Περιφερειακού) ή Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου.
γ. Σε πολυκαταγματίες ασφαλισμένους, σε όσους έχουν υποστεί πρόσφατα σοβαρά κατάγματα, συγκάμψεις και έκτοπη οστεοποίηση ή σε σοβαρά χειρουργεία του μυοσκελετικού, δύνανται να χορηγούνται δώδεκα (12) συνεδρίες Φυσικοθεραπείας το μήνα και μέχρι τρεις (3) μήνες το ανώτερο, σύμφωνα με την ιατρική γνωμάτευση του θεράποντος Ιατρού, που θα επισυνάπτεται υποχρεωτικά στο παραπεμπτικό του ασθενούς. Οι συνεδρίες διενεργούνται με ελεύθερη επιλογή του ασθενούς σε οποιονδήποτε πάροχο που αναφέρεται στη πρώτη παράγραφο του παρόντος άρθρου. Στην περίπτωση ανάγκης συνέχισης της θεραπείας απαιτείται απαραιτήτως ιατρική γνωμάτευση από Διευθυντή Κλινικής Κρατικού (Περιφερειακού) ή Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου.
Στις ανωτέρω περιπτώσεις α, β και γ δικαιολογούνται δώδεκα (12) συνεδρίες το μήνα κατ’ οίκον και μέχρι έξι (6) μήνες, με αποζημίωση είκοσι (20) Ευρώ τη συνεδρία, με τις προϋποθέσεις και τη διαδικασία όπως αναφέρεται ανωτέρω.»
Στη συνέχεια σας υποβάλλουμε προτάσεις και γενικότερες παρατηρήσεις που αφορούν στον EΚΠΥ και στον εξορθολογισμό των δαπανών στη Φυσικοθεραπεία:
Καταρχήν κρίνουμε θετική την αύξηση από 10 στις 12 των Συνεδριών Φυσικοθεραπείας σε ασθενείς των περιπτώσεων α, β & γ του άρθρου 14 και θεωρούμε ότι είναι λογικό να ισχύσει ο ίδιος αριθμός συνεδριών και στην περίπτωση ‘’των αμιγών περιστατικών κινητικών προβλημάτων’’ του άρθρου 17, ‘’Ειδική Αγωγή’’. Με την ευκαιρία στο εδάφιο (Α) του άρθρου 17, κατά την άποψή μας, στα ‘’αμιγή περιστατικά κινητικών προβλημάτων’’ θα πρέπει να συμπεριληφθούν και “τα νεογνά υψηλού κινδύνου και τα βρέφη με ήπιες νευρολογικές και μυοσκελετικές αποκλίσεις’’.
Ο ασθενής θα πρέπει να έχει τη δυνατότητα της Ελεύθερης Επιλογής του Φυσικοθεραπευτή της αρεσκείας του. Το άρθρο 14, όπως είναι σήμερα διατυπωμένο στον τελευταίο ΕΚΠΥ για τις περιπτώσεις α, β, & γ, επιτρέπει την ερμηνευτική εκδοχή ότι οι ασθενείς είναι υποχρεωμένοι πρωτίστως να απευθύνονται προς τα Κέντρα Αποκατάστασης ή Φ.Ι.ΑΠ. Αξίζει να επισημάνουμε ότι οι Κλινικές Νοσοκομείων, τα Κ.Α.Α. ή Φ.Ι.ΑΠ. δεν ανήκουν στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (ΠΦΥ). Για την αποφυγή ενός τέτοιου ενδεχόμενου πρώτον προκρίνεται η αναδιατύπωση των σχετικών εδαφίων ως ανωτέρω και δεύτερο θεωρούμε αναγκαίο να επανέλθει σε ισχύ το ΠΔ 383/2002, το οποίο προβλέπει τη σύσταση Επιτροπών που θα κρίνουν ποιοί ασθενείς θα πρέπει να παραπέμπονται στα εν λόγω Κέντρα, όπως ίσχυε όλα τα προηγούμενα χρόνια πριν την ίδρυση του ΕΟΠΥΥ.
Η θέσπιση (στις ως άνω περιπτώσεις α,β) ενιαίου χρονικού διαστήματος (ένα εξάμηνο), εντός του οποίου πρέπει να ολοκληρωθούν οι φυσικοθεραπευτικές συνεδρίες, στην πραγματικότητα εξομοιώνει, ουσιαστικά, ανόμοια περιστατικά. Συγκεκριμένα τα περιστατικά της περίπτωσης (β) δεν είναι όμοια με αυτά της περίπτωσης (α), καθώς η υγεία των ασθενών της περίπτωσης (β) με την πάροδο του χρόνου επιβαρύνεται σταδιακά και ως εκ τούτου τον επόμενο χρόνο δεν μπορεί τα συγκεκριμένα άτομα να αντιμετωπίζονται ως χρόνιοι ασθενείς.
Σε πολυκαταγματίες ασθενείς, σε σοβαρά κατάγματα ή σοβαρά χειρουργεία για παθήσεις ή τραυματισμούς του μυοσκελετικού συστήματος, ο απαραίτητος χρόνος για την αποκατάσταση δε μπορεί να είναι κατά μέσο όρο μικρότερος του τριμήνου.
Η Φυσικοθεραπευτική Συνεδρία αφορά Φυσικοθεραπευτικές Πράξεις οι οποίες περιλαμβάνονται σήμερα στα αναθεωρημένα προγράμματα σπουδών των Σχολών Φυσικοθεραπείας όλων των ΑΤΕΙ της χώρας και αυτές τις πράξεις ή τεχνικές που πιθανόν θα προστεθούν στο μέλλον (Ν.3329/2005), δεδομένου ότι η Φυσικοθεραπεία, όπως και κάθε επιστημονικός κλάδος στον τομέα της υγείας, συνεχώς εξελίσσεται και αναπτύσσει νέες μεθόδους παρέμβασης. Όμως η επιλογή των Φυσικοθεραπευτικών πράξεων και η οργάνωση του προγράμματος αποκατάστασης του ασθενούς σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (www.wcpt.org) είναι αποκλειστική αρμοδιότητα του Φυσικοθεραπευτή. Ο Φυσικοθεραπευτής ως επιστήμονας και επαγγελματίας του κλάδου Υγείας, είναι υποχρεωμένος να αξιολογεί καθημερινά την πορεία της αποκατάστασης του ασθενούς, να καταγράφει με σαφήνεια, σύμφωνα με συγκεκριμένο σύστημα αξιολόγησης, τα υποκειμενικά συμπτώματα και αντικειμενικά ευρήματα, να συνεκτιμά όλους τους παράγοντες που συνθέτουν το πρόβλημά του και έτσι, να Οργανώνει το πρόγραμμα της αποκατάστασης το οποίο, όπως είναι φυσικό και λογικό, θα τροποποιεί ανάλογα με την εξέλιξη της υγείας του ασθενούς. Κατά συνέπεια θα πρέπει να προβλεφτεί στον υπό τροποποίηση ΕΚΠΥ μια επιπλέον επίσκεψη – συνεδρία η οποία θα αφορά στη Φυσικοθεραπευτική Αξιολόγηση και επιπλέον θα πρέπει να καταργηθεί από τα παραπεμπτικά Φυσικοθεραπείας η απαίτηση της αναγραφής Φυσικοθεραπευτικών Πράξεων.
Είναι σίγουρο ότι οι οικονομικές συγκυρίες είναι κακές και ότι το κράτος πρόνοιας στο κομμάτι της υγείας δοκιμάζεται. Ωστόσο, αυτό δεν αποτελεί δικαιολογία για τη διαμόρφωση των ΕΚΠΥ με μια λογιστική λογική λαμβάνοντας μόνο υπόψη ένα μικρό ποσοστό δαπανών σε αντίστοιχο μικρό αριθμό συναδέλφων, χωρίς στοιχειώδη επιστημονικά, οικονομικά αλλά και κοινωνικά δεδομένα. Είμαστε εντελώς αντίθετοι στην εύκολη λύση της περικοπής των δαπανών σε όλους οριζοντίως. Για τυχόν αντισυμβατικές και παραβατικές συμπεριφορές θα πρέπει να ενεργοποιούνται οι ελεγκτικοί μηχανισμοί του Κράτους, αφού τα συλλογικά μας όργανα δεν έχουν παρόμοια δικαιοδοσία. Ποιός θα μας πείσει ότι και το επόμενο χρονικό διάστημα αφού προσμετρηθούν και πάλι οι αυξημένες δαπάνες ενός μικρού αριθμού συναδέλφων, δε θα θελήσετε τελείως αψυχολόγητα και απρόσκοπτα να αδικήσετε εκ νέου όλους τους υπόλοιπους με μια αντίστοιχη οριζόντια περικοπή; Πέραν των άλλων, είναι σε όλους γνωστό ότι οι Φυσικοθεραπευτές εκτελούν μόνον και δεν έχουν κανένα δικαίωμα συνταγογράφησης.
Με βάση την Οικονομοτεχνική μελέτη την οποία έχει συντάξει το γραφείο του Οικονομολόγου κ. Γρ. Χναράκη, η κοστολόγηση της φυσικοθεραπευτικής συνεδρίας δε μπορεί να είναι λιγότερη των 30 €. Παρόλα αυτά χωρίς αναλογιστική οικονομική μελέτη, χωρίς επιστημονική τεκμηρίωση και χωρίς να ληφθούν υπόψη οι δικές μας προτάσεις στην αγωνιώδη προσπάθεια για τον εξορθολογισμό των δαπανών στον τομέα της Υγείας και του ΕΟΠΥΥ, με τον τελευταίο ΕΚΠΥ με οριζόντιο τρόπο η αρχικώς εγκριθείσα τιμή των 20 € μειώνεται στα 15 € και η κατ΄οίκον στα 12 €, καθιστώντας την πρώτη σχεδόν μη βιώσιμη και τη δεύτερη ασύμφορη. Με τα σημερινά δεδομένα, αν παρ’ ελπίδα εφαρμοστούν όλες οι γνωστές επιβαρύνσεις (rebate, claw-back, IEE, 20% Φόρος, 3,072% κρατήσεις υπέρ τρίτων), με ελάχιστη πιθανότητα λογιστικού λάθους, η τιμή της Φυσικοθεραπευτικής Συνεδρίας δεν θα ξεπερνά τα 7 με 8 € !!! Δεν αναφερόμαστε καθόλου στην τιμή της Συνεδρίας κατ’ οίκον. Να υπενθυμίσουμε ότι οι αρχικές προτάσεις του κλάδου ήταν να παραμείνει η συνεδρία στα 20 Ευρώ με μια μικρή συμμετοχή 15% του ασθενούς και να περιοριστούν οι συνεδρίες από 24 ετησίως στις 20. Σε κανένα άλλο πάροχο, η ετήσια συνολική μείωση της δαπάνης δεν ήταν της τάξεως περίπου του 37,5%. Η δική μας εκτίμηση λαμβάνοντας υπόψη και τα μηνύματα των Συναδέλφων απ’ όλη τη χώρα, είναι ότι η οικονομική κατάσταση των περισσοτέρων Εργαστηρίων Φυσικοθεραπείας είναι πλέον δυσχερής, με κίνδυνο ήδη πολλά από αυτά να οδηγούνται σε οριστικό κλείσιμο.
Ύστερα από τις σημαντικές περικοπές στις αμοιβές μας με την τροποποίηση του τελευταίου ΕΚΠΥ και επειδή η επιβίωση της πλειονότητας των Εργαστηρίων έχει καταστεί ασύμφορη έως αδύνατη, προτείνουμε να κοστολογηθεί η τιμή της συνεδρίας στα 18 €, όπως προβλέπεται άλλωστε στον τελευταίο ΕΚΠΥ και παράλληλα να καταργηθεί ο συμβατικός όρος της παραγράφου 7, από τις Συμβάσεις των Φυσικοθεραπευτών με τον ΕΟΠΥΥ. Η κατάργηση της παραγράφου 7 από τις συμβάσεις, αφενός δε θα επιβαρύνει παραπάνω τον προϋπολογισμό του ΕΟΠΥΥ και αφετέρου εξασφαλίζει την επαγγελματική μας ελευθερία, την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας (άρθρ. 5 του Συντ., παράγρ. 1), καθώς θα αναβαθμίζονται συνεχώς οι Υπηρεσίες μας, μέσα στα πλαίσια της ανταγωνιστικότητας και της ευγενούς άμιλλας. Δε μπορεί να εννοείται παροχή έξω από τις πραγματικές κοινωνικές ανάγκες και τα επιστημονικά δεδομένα της κάθε εποχής. Στην χειρότερη περίπτωση θα προτείναμε να καθοριστεί συγκεκριμένο ποσοστό συμμετοχής του ασθενούς με κοστολόγηση της Φυσικοθεραπευτικής Συνεδρίας στα 18 Ευρώ. Παράλληλα επιβάλλεται να εντατικοποιηθούν οι έλεγχοι από τη Δ/νση Επιθεώρησης Υπηρεσιών Υγείας (ΥΠ.Ε.Δ.Υ.Φ.Κ.Α.), για τυχόν παραβατικές συμπεριφορές Συναδέλφων. Έτσι θα εξασφαλιστεί η βιωσιμότητα των Εργαστηρίων μας, το κύρος και η αξιοπρέπεια των Φυσικοθεραπευτών. Επίσης, για τους Φυσικοθεραπευτές που δεν επιθυμούν σύμβαση με τον ΕΟΠΥΥ, θα πρέπει να δίνεται το δικαίωμα αποζημίωσης του ασθενούς μέσω ΑΠΥ, για τις προσφερθείσες σε αυτόν Φυσικοθεραπευτικές Υπηρεσίες σύμφωνα με τον ισχύοντα ΕΚΠΥ, όπως ισχύει με τους Φυσικοθεραπευτές που προσφέρουν Υπηρεσίες “Ειδικής Αγωγής’’.
Όσον αφορά στη κοστολόγηση της Φυσικοθεραπευτικής Συνεδρίας κατ’ οίκον στα 12€, το ποσό αυτό σε κάποιες περιπτώσεις δεν επαρκεί ούτε για τα έξοδα μετακίνησης του Φυσικοθεραπευτή. Προκαλεί εντύπωση το γεγονός πως οι Κανονισμοί των ενταγμένων στον ΕΟΠΥΥ κλάδων προέβλεπαν την κοστολόγηση των Φυσικοθεραπευτικών πράξεων κατ’ οίκον στο συν 50%, ενώ αντιθέτως ο Κανονισμός του ΕΟΠΥΥ προβλέπει αδικαιολογήτως σημαντική μείωση. Τα ταμεία που δεν έχουν ενταχθεί στον ΕΟΠΥΥ συνεχίζουν να κοστολογούν τις πράξεις κατ΄οίκον στο συν 50%. Ανακύπτει συνεπώς ζήτημα άνισης μεταχείρισης ομοίων περιπτώσεων. Να επισημάνουμε ότι ο φυσικοθεραπευτής χρησιμοποιεί μόνο τα χέρια του, καταπονεί ιδιαίτερα το σώμα του λόγω της βαρύτητας των περιστατικών και των ειδικών συνθηκών της οικίας του ασθενούς, ο δε συνολικός χρόνος μετακίνησης και θεραπείας είναι υπερδιπλάσιος του χρόνου που απαιτείται για την αντιμετώπιση ενός ασθενούς στο χώρο του Εργαστηρίου του. Προς το παρόν, με τον υπάρχοντα Κανονισμό υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να μένουν ακάλυπτοι αρκετοί ασθενείς από πλευράς Φυσικοθεραπευτικής αντιμετώπισης ή να αναγκάζονται για να καλύψουν τις ανάγκες τους να επιβαρύνονται οικονομικά οι ίδιοι. Επιβάλλεται λοιπόν να αυξηθεί η τιμή της συνεδρίας κατ’ οίκον στα 20 τουλάχιστον Ευρώ.
Θεωρούμε σκόπιμο να καταργηθεί η θεώρηση των παραπεμπτικών Φυσικοθεραπείας. Δεν είναι καθόλου δύσκολο η ασφαλιστική ικανότητα των ασθενών, τα ακριβή στοιχεία των θεραπόντων ιατρών, η τυχόν υπέρβαση του αριθμού των προβλεπόμενων από τον ΕΚΠΥ παραπεμπτικών Φυσικοθεραπείας κ.α. να ελέγχονται μέσα από το ηλεκτρονικό σύστημα συνταγογράφησης. Η κατάργηση των Ελεγκτών Ιατρών θα σταματήσει μια επιπρόσθετη ταλαιπωρία των ασθενών και το σπουδαιότερο θα μειώσει σημαντικά το λειτουργικό κόστος του Οργανισμού με συνέπεια την εξοικονόμηση δαπανών. Η αποκλειστική ευθύνη ανήκει στις αρμόδιες υπηρεσίες να ενεργήσουν για τις απαραίτητες διορθώσεις στο σύστημα.
Είμαστε αντίθετοι σε οποιαδήποτε περικοπή στα δεδουλευμένα μας υπό τη μορφή της αυτόματης επιστροφής χρημάτων, των γνωστών rebate & claw back. Τα μέτρα, ιδιαίτερα το claw-back, είναι αντισυνταγματικά, παράλογα και εντελώς άδικα. Ευελπιστούμε η εισήγηση του ΣτΕ, ύστερα από αίτηση για ακύρωση του μέτρων, να είναι υπέρ των παρόχων. Παρόλα αυτά, εάν τελικά αποφασιστεί να εφαρμοστούν τα μέτρα, θα πρέπει να έχουν αφετηρία ένα συγκεκριμένο χρηματικό ποσό (μαξιλάρι), εξαιρώντας τις χαμηλές δαπάνες κατά μέσο όρο, αφού προηγουμένως εξεταστούν τα στοιχεία. Είμαστε εντελώς αντίθετοι στην εκβιαστική και μονοπωλιακή επιβολή του καθεστώτος ελέγχου των δαπανών των Φυσικοθεραπευτών από Ιδιωτικές Ελεγκτικές Εταιρείες (Ι.Ε.Ε.), εάν ληφθεί μάλιστα υπόψη ότι ο έλεγχος είναι χρέος της πολιτείας και δε θα έπρεπε να επιβαρύνει κανένα πάροχο. Έχει σημαντική αξία η διαβεβαίωση του Συλλόγου των εργαζομένων στον ΕΟΠΥΥ ότι οι υπάλληλοι των Περιφερειακών Διευθύνσεων (ΠΕ.ΔΙ.) είναι σε θέση να αντεπεξέλθουν με τον καλύτερο τρόπο στις υποχρεώσεις τους, σχετικά με την ολοκλήρωση της εκκαθάρισης των απαιτήσεων όλων των παρόχων προς τον ΕΟΠΥΥ, αρκεί να τους δοθεί η εντολή και το κυριότερο να τους εξασφαλιστούν με την ίδια σπουδή όπως στις Ι.Ε.Ε. τα αναγκαία εργαλεία (μηχανογραφικές υποδομές, λογισμικό κ.λ.π.). Άλλωστε, ο Κλινικός ή Ιατρικός έλεγχος εκ μέρους των Ι.Ε.Ε., όπως αποφάσισε στις 27-02-14 το ΔΣ του ΕΟΠΥΥ, στην περίπτωση των Φυσικοθεραπευτών δεν έχει κανένα αντικείμεν0. Eιδικά για τους λογαριασμούς των Φυσικοθεραπευτών η οριστική εκκαθάριση επιβαρύνει ελάχιστα τις Περιφερειακές Διευθύνσεις (ΠΕ.ΔΙ.) του ΕΟΠΥΥ. Με την ηλεκτρονική υποβολή και την κοστολόγηση της μίας συνεδρίας η διαδικασία είναι αρκετά σύντομη και καθόλου χρονοβόρα. Προτείνουμε μάλιστα στο εξής η οριστική εκκαθάριση των λογαριασμών των Φυσικοθεραπευτών να γίνεται άμεσα με την κατάθεση των παραστατικών. Τέλος ας μη ξεχνούμε και το 3,072%, που προστίθεται σε όλες τις παραπάνω επιβαρύνσεις, παρόλο που θα έπρεπε ήδη τα μη ανταποδοτικά τέλη υπέρ τρίτων, σύμφωνα με τις υποχρεώσεις του Ελληνικού Δημοσίου που απορρέουν από το μνημόνιο, να έχουν καταργηθεί.
Έχει ιδιαίτερη αξία και θα πρέπει να εκτιμηθεί αναλόγως ότι οι συμβεβλημένοι με τον ΕΟΠΥΥ Φυσικοθεραπευτές είναι οι μοναδικοί πάροχοι που εμφάνισαν σημαντική μείωση της τάξεως του -15,2% στις δαπάνες του 2013 σε σχέση με τις δαπάνες για Φυσικοθεραπεία το έτος 2012. Παρόλα αυτά και με δεδομένο τον αυστηρά κλειστό προϋπολογισμό και τις δύσκολες οικονομικές συγκυρίες, προκειμένου να απαλλαγούμε από τις πρόσθετες οικονομικές επιβαρύνσεις, για τον έλεγχο των δαπανών και της προκλητής ζήτησης, ξεπερνώντας τις όποιες ενστάσεις ή αντιρρήσεις μας, είμαστε πρόθυμοι να διαπραγματευτούμε και την περίπτωση επιβολής πλαφόν αριθμού ασθενών προσαυξανόμενο αναλόγως και σύμφωνα με την δυναμικότητα του κάθε Εργαστηρίου Φυσικοθεραπείας. Είναι αυτονόητο ότι για ένα τόσο σοβαρό και ακανθώδες ζήτημα, οι αποφάσεις θα ληφθούν από τα συλλογικά μας όργανα.
Δε γνωρίζουμε επακριβώς τις συνολικές δαπάνες στον τομέα της Υγείας και της Αποκατάστασης, οφείλουμε όμως να επισημάνουμε ότι ο εξορθολογισμός των δαπανών θα πρέπει να ισχύει για όλους τους φορείς χωρίς διάκριση. Δεν είναι δυνατόν για παράδειγμα, οι τιμές μονάδος στα Κέντρα Αποκατάστασης (κυρίως του ανοικτού νοσηλίου) να παραμένουν οι ίδιες, τη στιγμή που η Φυσικοθεραπευτική δαπάνη και η Φυσικοθεραπευτική Συνεδρία έχουν υποστεί τόσο σημαντική μείωση. Είναι δύσκολο επίσης να αποδεχτούμε τη διαφορετική τιμολόγηση ιδίων Υπηρεσιών, με κριτήριο όχι τη βαρύτητα του εκάστοτε περιστατικού ή το εύρος των παρεχομένων Υπηρεσιών αλλά τον πάροχο που θα επιλεγεί. Είναι χρέος της πολιτείας και στην αποκλειστική αρμοδιότητα των υπηρεσιών του ΕΟΠΥΥ να ελέγχονται οι άσκοπες δαπάνες, με κύρια απαίτηση απ’ όλους την πιστή εφαρμογή των Νόμων, ακόμη και αν χρειαστεί κάποιοι πάροχοι να δυσαρεστηθούν. Σχετικά με την παραπομπή των ασθενών προς τα ΚΑΑ ή ΦΙΑΠ θα πρέπει να ισχύσει το ΠΔ 383/2002, όπως ίσχυε και προηγουμένως σε όλα τα Ταμεία πριν ενταχθούν στον ΕΟΠΥΥ. Επίσης, δεν είναι δυνατόν οι Φυσικοθεραπευτικές Πράξεις tens, Biofeed-Back, Laser και Υπέρηχα (Ν. 3329/2005), εφόσον εκτελούνται από Ιατρούς να έχουν διαφορετική τιμολόγηση και να χρεώνονται ξεχωριστά, ενώ όταν εκτελούνται από Φυσικοθεραπευτές να συνυπολογίζεται η εκτέλεσή τους στην τιμή της συνεδρίας. Ελπίζουμε τη λύση για το τελευταίο θέμα της διαφορετικής τιμολόγησης να δώσει το ΚΕΣΥ, στο οποίο έχει προσφύγει η Διοίκηση της ΠΕΕΦ.
Απαιτούμε την αυστηρή τήρηση από τον ΕΟΠΥΥ των χρονοδιαγραμμάτων αποπληρωμής των Φυσικοθεραπευτών εντός 60 ημερών από την υποβολή των λογαριασμών τους, όπως προβλέπεται, καθώς και όλων των συμβατικών του υποχρεώσεων, όπως ακριβώς το απαιτεί απ’ όλους τους παρόχους. Να επισημάνουμε ότι δεν είναι δυνατόν η πολιτεία σε περίπτωση καθυστέρησης ή αδυναμίας καταβολής από τους πολίτες των οφειλών τους να τους επιβαρύνει με τόκους υπερημερίας ή πρόστιμα και να μην ισχύει το αντίθετο. Η υποχρέωση του δημοσίου για καταβολή τόκων υπερημερίας 8,5% στους δικαιούχους σύμφωνα με το υπ’ αριθμό ΦΕΚ Α' 138/5.6.2003, τις διατάξεις της Οδηγίας 2000/35/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 29ης Ιουνίου 2000 για την καταπολέμηση των καθυστερήσεων πληρωμών φαίνεται πως δεν αγγίζει τη χώρα μας. Συνεχίζουν να παραμένουν σε σοβαρή εκκρεμότητα, γεγονός που μας ανησυχεί, το υπολειπόμενο 10% των οφειλών του ΕΟΠΥΥ προς τους Φυσικοθεραπευτές από τις αρχές του 2012, με την επίκληση της μη ολοκλήρωσης του προβλεπόμενου από το άρ. 24 παρ.2 ν.3965/2011 ελέγχου, παρότι παρήλθε άπρακτος ο εύλογος χρόνος (τρίμηνο) -για την ολοκλήρωση του ελέγχου- από την υποβολή των οικείων λογαριασμών, καθώς επίσης και όλες οι οφειλές του 2012 από τους ενταγμένους μεταγενέστερα στον ΕΟΠΥΥ κλάδους υγείας (ΕΤΑΑ, ΤΑΥΤΕΚΩ, Ο.Ν., ΕΤΑΠ-ΜΜΕ). Θέλουμε να έχουμε τη ρητή διαβεβαίωση των αρμοδίων εάν και πότε θα αποζημιωθούμε για όλα τα παραπάνω, για να έχουμε τη δυνατότητα να ιεραρχήσουμε και να διασφαλίσουμε τις ανάγκες μας. Άλλωστε οφείλει η πολιτεία να τηρεί στο ακέραιο τις υποχρεώσεις της και δεν είναι δυνατόν το κράτος που νομοθετεί να είναι ο πρώτος παραβάτης. Αν την ίδια αντισυμβατική συμπεριφορά σε καθυστέρηση πληρωμών είχε οποιοσδήποτε Έλληνας φορολογούμενος, εκτός από τις προσαυξήσεις που προβλέπονται θα είχε και τις ανάλογες ποινικές κυρώσεις. Το κράτος προφανώς δεν υπάγεται σε συνταγματικές δεσμεύσεις και νομοθετικούς περιορισμούς και έτσι μπορεί να αυθαιρετεί σε βάρος των πολιτών του, έχοντας παράλληλα εξασφαλίσει και την ατιμωρησία για τη συμπεριφορά του από τη δικαστική εξουσία.
Ευελπιστούμε ότι θα τηρηθεί η υπόσχεση για την καθιέρωση ξεχωριστού ‘’Κωδικού Αριθμού Εξόδων (ΚΑΕ)’’ για τις δαπάνες των Εργαστηρίων Φυσικοθεραπείας και της Φυσικοθεραπείας κατ΄οίκον. Επίσης ζητούμε τη δημιουργία Διαρκούς Επιτροπής Διαχειριστικού Ελέγχου του ΕΟΠΥΥ με τη συμμετοχή και Φυσικοθεραπευτή.
Έναρξη άμεσου διαλόγου ανάμεσα στον ΕΟΠΥΥ και τα συλλογικά Όργανα των Φυσικοθεραπευτών, επί του κειμένου της νέας σύμβασης, καθώς οι παλαιές συμβάσεις λήγουν τέλος Απριλίου 2014. Στη περίπτωση που οι όροι των νέων συμβάσεων είναι ικανοποιητικοί, ζητούμε την ανανέωσή τους για όλους τους Φυσικοθεραπευτές που το επιθυμούν.
Θα πρέπει να γίνει επιτέλους αντιληπτό ότι η Φυσικοθεραπεία δεν είναι πολυτέλεια αλλά αναγκαία προϋπόθεση για τη βελτίωση της Υγείας πολλών ασθενών, σε πλείστες μάλιστα περιπτώσεις ίσως η μοναδική επιλογή και λύση. Οι πιο πάνω προτάσεις μας θεωρούμε ότι συμβάλλουν τόσο στην προαγωγή της δημόσιας υγείας όσο και στον εξορθολογισμό των δαπανών για Φυσικοθεραπεία, ερείδονται δε σε τεκμηριωμένες επιστημονικές μελέτες (γνωμοδοτήσεις), οι οποίες έχουν εκπονηθεί από τους κατεξοχήν αρμόδιους φορείς, τις Σχολές Φυσικοθεραπείας Λαμίας και Αιγίου, τις οποίες και σας υποβάλλουμε συνημμένως. Σύμφωνα με τις μελέτες, η σωστή εφαρμογή όλων των θεραπευτικών μέσων που έχει στη διάθεσή του ο φυσικοθεραπευτής συμβάλλει σημαντικά στην εξοικονόμηση δαπανών στον τομέα της υγείας (λιγότερα φάρμακα, πολυδάπανα χειρουργεία, χάσιμο εργατοωρών κλπ).
Επίσης, αξίζει να επισημάνουμε ότι, όση προσπάθεια και αν καταβάλουν οι Υπηρεσίες του ΕΟΠΥΥ και των συναρμόδιων υπουργείων να ικανοποιήσουν με τον καλύτερο τρόπο τις υγειονομικές ανάγκες της χώρας, η αναβάθμιση των ποιοτικών υπηρεσιών υγείας σχετίζεται απολύτως με την εξασφάλιση του κύρους και της αξιοπρεπούς διαβίωσης όλων των παρόχων και βεβαίως δε νοείται αναβάθμιση των Υπηρεσιών Υγείας χωρίς πόρους και τον αναγκαίο προγραμματισμό. Η ετήσια δαπάνη για την υγεία δεν είναι δυνατόν να υπολογίζεται σύμφωνα με τα λογιστικά υπόλοιπα του κράτους αλλά αντικειμενικά ως ποσοστό του Α.Ε.Π. και σύμφωνα με το μέσο όρο του Ο.Ο.Σ.Α. Το 15% του προϋπολογισμού του ΕΟΠΥΥ θα πρέπει να δίνεται στην ΠΦΥ από το 8% που είναι σήμερα, με εσωτερική αναδιανομή των πόρων. Η απαξίωση των λειτουργών υγείας, μέσα από τη διαπόμπευση και την οικονομική εξαθλίωση και η ταυτόχρονη διακοπή των παροχών με τη συνεχή περικοπή των κεκτημένων των ασθενών, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα οδηγήσουν σύντομα όλο το σύστημα της υγείας σε ένα ανθρωποκτόνο αδιέξοδο χωρίς γυρισμό.
Τελειώνοντας, θα παρακαλούσαμε όλους τους αρμοδίους και την Επιτροπή του ΕΟΠΥΥ που έχει συγκροτηθεί, πριν ληφθούν οι οριστικές αποφάσεις σχετικά με την τροποποίηση του νέου ΕΚΠΥ και των νέων Συμβάσεων των Φυσικοθεραπευτών, το συντομότερο δυνατόν να καλέσουν την Επιτροπή Διαπραγμάτευσης της Ένωσής μας, προκειμένου να συζητήσουμε όλες τις παραπάνω προτάσεις, να αναπτύξουμε και να εξηγήσουμε αναλυτικά τις θέσεις μας.
Με τιμή
Για το ΚΔΣ
Της Πανελλήνιας Ένωσης Ελευθεροεπαγγελματιών Φυσικοθεραπευτών
Ο Πρόεδρος Η Γραμματέας
Γεώργιος Τσαγρής Κωνσταντίνα Σπηλιοπούλου
Ο Πρόεδρος Η Γραμματέας
Γεώργιος Τσαγρής Κωνσταντίνα Σπηλιοπούλου
Πίνακας Αποδεκτών:
1. Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, κ. Άδωνις Γεωργιάδης
2. Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, κ. Αντώνης Μπέζας
3. Γενικός Γραμματέας Υγείας, κ. Πελοπίδας Καλλίρης
4. Πρόεδρος του ΕΟΠΥΥ, κ. Δημήτρης Κοντός
5. Αντιπρόεδρος ΕΟΠΥΥ, κ. Νικόλαος Μπραβάκος
6. Αντιπρόεδρος ΕΟΠΥΥ, κ. Αλέξανδρος Γαρύφαλλος
7. Γενικός Διευθυντής Σχεδιασμού & Ανάπτυξης του ΕΟΠΥΥ,
κ. Γιάννης Βαφειάδης
8. Δ/ντής Αξιολόγησης και Διασφάλισης Ποιότητας ΕΟΠΥΥ, κ. Θεοφάνης Ρηγάτος
9. Τζώρτζη Παναγιώτα, Ιατρό Παιδίατρο, ∆/νση Αξιολόγησης και ∆ιασφάλισης Ποιότητας, Κ.Υ. του ΕΟΠΥΥ.
10. Μπαλμπούζης Θεόδωρος, Ιατρός Ορθοπεδικός, ∆/νση Αξιολόγησης και
∆ιασφάλισης Ποιότητας, Κ.Υ. του ΕΟΠΥΥ.
11. Κικίλιας Νικόλαος, κατ/ρίας – κλάδου ΠΕ ∆ιοικητικού – Οικονοµικού,
∆/νση Σχεδιασµού, Κ.Υ. του ΕΟΠΥΥ.
12. Λαρεντζάκη Ευαγγελία, κατ/ρίας – κλάδου ΤΕ Επισκεπτών Υγείας, ∆/νση
Σχεδιασµού, Κ.Υ. του ΕΟΠΥΥ.
13. Ζευκίλη Ευαγγελία, κατ/ρίας – κλάδου ΠΕ ∆ιοικητικού – Οικονοµικού,
∆/νση Σχεδιασµού, Κ.Υ. του ΕΟΠΥΥ.
14. Νολλα Νυμφοδώρα, κατ/ρίας – κλάδου ∆Ε ∆ιοικητικού – Γραµµατέων,
∆/νση Σχεδιασµού, Κ.Υ. του ΕΟΠΥΥ.
15. Γιαννακού Αντωνία, κατ/ρίας – κλάδου ΠΕ ∆ιοικητικού – Οικονοµικού,
∆/νση Παροχών, Κ.Υ. του ΕΟΠΥΥ.
16. Τσουπέη Γεωργία, κατ/ρίας – κλάδου ΠΕ ∆ιοικητικού – Οικονοµικού, ∆/νση
Παροχών, Κ.Υ. του ΕΟΠΥΥ.
17. Γεωργαντή Ελπίδα, κατ/ρίας – κλάδου ΠΕ ∆ιοικητικού – Οικονοµικού, ∆/νση
Παροχών, Κ.Υ. του ΕΟΠΥΥ.
18. Μαύρου Ιωάννα, κατ/ρίας – κλάδου ∆Ε Μεταφραστών - ∆ιερµηνέων, ∆/νση
∆ιεθνών Ασφαλιστικών Σχέσεων, Κ.Υ. του ΕΟΠΥΥ.
19. Σφακιανάκη Αναστασία, κατ/ρίας – κλάδου ΤΕ Κοινωνικής Εργασίας,
∆/νση Ελέγχου και Πιστοποίησης Αναπηρίας, Κ.Υ. του ΕΟΠΥΥ.
20. Βλαχογιάννη Ευαγγελία, κατ/ρίας – κλάδου ΠΕ ∆ιοικ.-Οικονοµικού,
Υπάλληλος στο γραφείο του Κου Υφυπουργού.
21. Μαλαπέστας Νικόλαος, υπάλληλος στο γραφείο του Κου Υπουργού.
22. Λεοντόπουλος Γρηγόριος, µέλος του ∆.Σ. του ΕΟΠΥΥ
1. Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, κ. Άδωνις Γεωργιάδης
2. Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, κ. Αντώνης Μπέζας
3. Γενικός Γραμματέας Υγείας, κ. Πελοπίδας Καλλίρης
4. Πρόεδρος του ΕΟΠΥΥ, κ. Δημήτρης Κοντός
5. Αντιπρόεδρος ΕΟΠΥΥ, κ. Νικόλαος Μπραβάκος
6. Αντιπρόεδρος ΕΟΠΥΥ, κ. Αλέξανδρος Γαρύφαλλος
7. Γενικός Διευθυντής Σχεδιασμού & Ανάπτυξης του ΕΟΠΥΥ,
κ. Γιάννης Βαφειάδης
8. Δ/ντής Αξιολόγησης και Διασφάλισης Ποιότητας ΕΟΠΥΥ, κ. Θεοφάνης Ρηγάτος
9. Τζώρτζη Παναγιώτα, Ιατρό Παιδίατρο, ∆/νση Αξιολόγησης και ∆ιασφάλισης Ποιότητας, Κ.Υ. του ΕΟΠΥΥ.
10. Μπαλμπούζης Θεόδωρος, Ιατρός Ορθοπεδικός, ∆/νση Αξιολόγησης και
∆ιασφάλισης Ποιότητας, Κ.Υ. του ΕΟΠΥΥ.
11. Κικίλιας Νικόλαος, κατ/ρίας – κλάδου ΠΕ ∆ιοικητικού – Οικονοµικού,
∆/νση Σχεδιασµού, Κ.Υ. του ΕΟΠΥΥ.
12. Λαρεντζάκη Ευαγγελία, κατ/ρίας – κλάδου ΤΕ Επισκεπτών Υγείας, ∆/νση
Σχεδιασµού, Κ.Υ. του ΕΟΠΥΥ.
13. Ζευκίλη Ευαγγελία, κατ/ρίας – κλάδου ΠΕ ∆ιοικητικού – Οικονοµικού,
∆/νση Σχεδιασµού, Κ.Υ. του ΕΟΠΥΥ.
14. Νολλα Νυμφοδώρα, κατ/ρίας – κλάδου ∆Ε ∆ιοικητικού – Γραµµατέων,
∆/νση Σχεδιασµού, Κ.Υ. του ΕΟΠΥΥ.
15. Γιαννακού Αντωνία, κατ/ρίας – κλάδου ΠΕ ∆ιοικητικού – Οικονοµικού,
∆/νση Παροχών, Κ.Υ. του ΕΟΠΥΥ.
16. Τσουπέη Γεωργία, κατ/ρίας – κλάδου ΠΕ ∆ιοικητικού – Οικονοµικού, ∆/νση
Παροχών, Κ.Υ. του ΕΟΠΥΥ.
17. Γεωργαντή Ελπίδα, κατ/ρίας – κλάδου ΠΕ ∆ιοικητικού – Οικονοµικού, ∆/νση
Παροχών, Κ.Υ. του ΕΟΠΥΥ.
18. Μαύρου Ιωάννα, κατ/ρίας – κλάδου ∆Ε Μεταφραστών - ∆ιερµηνέων, ∆/νση
∆ιεθνών Ασφαλιστικών Σχέσεων, Κ.Υ. του ΕΟΠΥΥ.
19. Σφακιανάκη Αναστασία, κατ/ρίας – κλάδου ΤΕ Κοινωνικής Εργασίας,
∆/νση Ελέγχου και Πιστοποίησης Αναπηρίας, Κ.Υ. του ΕΟΠΥΥ.
20. Βλαχογιάννη Ευαγγελία, κατ/ρίας – κλάδου ΠΕ ∆ιοικ.-Οικονοµικού,
Υπάλληλος στο γραφείο του Κου Υφυπουργού.
21. Μαλαπέστας Νικόλαος, υπάλληλος στο γραφείο του Κου Υπουργού.
22. Λεοντόπουλος Γρηγόριος, µέλος του ∆.Σ. του ΕΟΠΥΥ
ΚΟΙΝ:
1. Δ/ντή του Γραφείου του Υπουργού Υγείας, κ. Διονύση Δαβουρλή
2. Δ/ντή του Γραφείου του Υφυπουργού Υγείας, κ. Αλέξανδρο Πρωτόπαππα
3. Προϊστάμενο της Διεύθυνσης Υγειονομικής Περίθαλψης Ασφαλισμένων του ΕΟΠΥΥ, κ. Ιορδάνη Κοσιφίδη
4. Πανελλήνιο Σύλλογο Φυσικοθεραπευτών
1. Δ/ντή του Γραφείου του Υπουργού Υγείας, κ. Διονύση Δαβουρλή
2. Δ/ντή του Γραφείου του Υφυπουργού Υγείας, κ. Αλέξανδρο Πρωτόπαππα
3. Προϊστάμενο της Διεύθυνσης Υγειονομικής Περίθαλψης Ασφαλισμένων του ΕΟΠΥΥ, κ. Ιορδάνη Κοσιφίδη
4. Πανελλήνιο Σύλλογο Φυσικοθεραπευτών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου